KIEDY PODRÓŻOWAĆ ?
     Wyjeżdżając do Nowej Zelandii należy pamiętać o tym, że zima jest tu w środku polskiego lata - i odwrotnie. Miłośnicy morskich i słonecznych kąpieli powinni wybrać się tu zatem w grudniu, styczniu i lutym, a zapaleni narciarze - w czerwcu, lipcu i sierpniu. Gdybyśmy spróbowali porównać warunki klimatyczne obydwu tych wysp z warunkami znanych nam terytoriów na półkuli północnej, to odpowiednikiem pierwszej byłyby kraje północnej Afryki i Morza Śródziemnego, a drugiej - kraje południowej i środkowej Europy. W Nowej Zelandii z pewnością zawsze jest cieplej niż w Polsce.

PODRÓŻ Z POLSKI
     Z Polski najłatwiej dostać się tam drogą lotniczą, pamiętając jednak o tym, że w samolotach trzeba spędzić 27 godzin, do których należy jeszcze dodać kilka godzin spędzonych w portach lotniczych. Nie jest to podróż łatwa, lecz można ją nieco skrócić i uatrakcyjnić, robiąc na trasie przystanki, tzw. stopover, np. w Los Angeles, na Hawajach, wyspach południowego Pacyfiku czy w Singapurze. W obie strony jest to właściwie podróż dookoła świata, a cena biletu jest uzależniona od pory roku i linii lotniczych. Najtaniej jest od kwietnia do października - cena wynosi ok. 2200-2500 NZ$. Latem jest nawet o połowę wyższa, a bilety na niektóre linie trzeba na ten sezon rezerwować z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem.

FORMALNOŚCI NA GRANICY
     Wizy są wydawane w Polsce przez ambasadę brytyjską, ponieważ nie ma w naszym kraju placówek dyplomatycznych Nowej Zelandii. Można je uzyskać na podstawie aktualnych zaproszeń lub dokumentów wystawionych przez nowozelandzkie biuro podróży. Urzędnicy, przyjmując podanie wizowe, mogą prosić o przedstawienie zaświadczeń dotyczących wysokości zarobków lub stanu konta bankowego. Przy składaniu podania są wymagane: bilet lotniczy powrotny lub potwierdzona rezerwacja.
     Celnicy najbardziej uczuleni są na przemyt narkotyków oraz przywóz surowej lub nie zapakowanej żywności. Na lotnisku w Auckland byłem świadkiem za-trzymania do szczegółowej kontroli bagaży dwojga młodych podróżnych z Polski, gdy tymczasem reszta grupy przeszła granicę celną bez kontroli. Nie ma tu żadnej reguły - jak na każdej granicy.
     Sam doświadczyłem rygorystycznego zakazu wwozu świeżej żywności. Tuż po przylocie mój bagaż padł ofiarą małego, sympatycznego pieska, pracującego w nowozelandzkich służbach celnych! Nie wiem, kiedy zakręcił się on koło mojej torby i w bocznej kieszeni wywąchał zapomnianą przeze mnie kanapkę, która przeleciała połowę świata i do spożycia z pewnością już się nie nadawała. Celnik z uśmiechem zabrał zawiniątko i wrzucił do jednego z wielu pojemników, rozstawionych na hali przylotów. Wtedy wokół zauważyłem tablice informujące o zakazie wwozu świeżej żywności i owoców. Przypomniałem sobie również trochę dziwne pytania z obszernego formularza celnego, np. kiedy ostatni raz byłem w lesie? Nowozelandczycy, podobnie jak większość wyspiarzy, obawiają się epidemii sanitarnych, które mogą być wyjątkowo groźne dla ludzi i zwierząt na zamkniętym i wyizolowanym przez wody terytorium. Trudno im się dziwić. Większe zdziwienie budzić mogą tylko zdolności dzielnych piesków, bezbłędnie rozpoznających zapach narkotyków i... polskiej szynki.

WALUTA
     Oficjalnym środkiem płatniczym w Kraju Kiwi jest dolar nowozelandzki - NZ$, który dzieli się na 100 centów. Występuje on w nominałach: bilon - 5,10, 20, 50 centów oraz 1 i 2 dolary; banknoty - 5, 10, 20, 50, 100 dolarów. Wartość dolarów nowozelandzkich jest zbliżona do wartości marek niemieckich.

INFORMACJA TURYSTYCZNA
     Ustawowo promocją turystyki w Nowej Zelandii zajmuje się Tourism New Zealand (TNZ), czyli Nowozelandzki Urząd Turystyki. Urząd zarządza szeroko rozbudowaną siecią biur i punktów informacji turystycznej New Zealand Tourist Information (NZTI) zarówno w kraju, jak i za granicą.
     Polscy turyści mogą skorzystać z informacji oferowanych przez polskie placówki dyplomatyczne, takie jak np. Ambasada RP w Wellington, Konsulat Honorowy w Auckland czy otwarte codziennie biuro podróży Green Lite Travel w Auckland.

GREEN LITE TRAVEL
     Polscy turyści mogą uzyskać telefonicznie lub osobiście informacje z pierwszej ręki w licencjonowanym biurze podróży Green Lite Travel w Auckland. Jest to jedyne w Nowej Zelandii biuro prowadzone przez Polaków. Jego właściciele - Maria i Bogusław Nowakowie - proponują wiele standardowych tras zwiedzania kraju, a także spełniają indywidualne życzenia klientów. Jest tu oferowany pełny pakiet usług turystycznych, komunikacyjnych, hotelowych i gastronomicznych. Biuro prowadzi również konsultacje imigracyjne dla Polaków.

CZYM PODRÓŻOWAĆ PO KRAJU?
    Niezłym rozwiązaniem jest zakupienie sobie któregoś z travelpassów (informacja pod bezpłatnym numerem infolinii 0800 802 802). Np. travelpass "3 in 1" pozwala podróżować po całym kraju autokarami Inter-City, pociągami Tranz Scenic i promem między wyspami. Kosztuje on 360-710 NZ$ i cena jest zależna od liczby dni podróżnych. Travelpass "4 in 1" zawiera jeszcze dodatkowo jeden krajowy przelot i kosztuje powyżej 615 NZ$.
    Nowa Zelandia jest wspaniałym krajem do spędzenia wakacji za kółkiem. Ponownie można tu odkryć urok samodzielnego podróżowania po niezatłoczonych i dobrej jakości drogach oraz wśród ciągle zmieniającej się, przepięknej scenerii. Drogi na ogół są mało zatłoczone, a kraj jest tak zwarty, że można go śmiało przejechać przez 10-14 dni, zaliczając po drodze najważniejsze cele turystyczne. Warto pamiętać o tym, że zimą niektóre drogi w Alpach Południowych mogą być zamknięte, o czym informują tablice i radio.

GDZIE SPAĆ?
     Odpowiedź na to pytanie uzależniona jest od zasobności portfela, bo w Nowej Zelandii noc można spędzić za 10 NZ$ na kempingu, ale też za 500 NZ$ w 2-osobowym apartamencie w luksusowym hotelu. Ostatecznie biwakować można też na dziko, co jest tutaj tolerowane pod warunkiem, że się po sobie posprząta. Wolnych miejsc na rozbicie namiotu w Nowej Zelandii nie brakuje, szczególnie na Wyspie Południowej.

CO I GDZIE JEŚĆ?
     Kuchnię nowozelandzką, której nie należy mylić z maoryską, wyróżnia duży wybór dań z owoców morza. Dziesiątki gatunków ryb, małży, ostryg przyrządza się tu na liczne sposoby. Wśród mięs dominują baranina i wołowina. Natomiast wieprzowina ma znacznie mniej zwolenników niż w Polsce. Dobrze przyrządzone jagnię smakuje wybornie. A do tego jeszcze bogaty wybór sałat i sałatek... Menu zawiera sporo warzyw: szparagi, kumara - słodkiego ziemniaka, groszek, kukurydzę i awokado. Miejscowy klimat umożliwia uprawę wszystkich warzyw europejskich oraz wielu innych wymagających ciepłego klimatu.
    Jeśli na restauracji będzie znak BYO (Bring Your Own), to trzeba przynieść butelkę ze sobą, bo lokal ten nie ma zezwolenia na sprzedaż alkoholu. Kelner otworzy butelkę, naleje z niej do kieliszków i pobierze stosowną opłatę za usługę. Ot, taki nowozelandzki zwyczaj! W lokalach z licencją na sprzedaż własnego alkoholu jest to zabronione.

INFORMACJE PRAKTYCZNE
     Od poniedziałku do piątku firmy i biura pracują w godzinach 9.00-17.00, banki 9.00-17.00, ale wymiana walut i czeków podróżnych możliwa jest do godz. 16.00. Większość sklepów otwarta jest w godzinach 8.00-18.00, w piątki często do 21.00, a w soboty - do południa. Niektóre supermarkety pracują nawet do 23.00, a także w niedziele. Ze zrobieniem zakupów zawsze tutaj można zdążyć. Zdziwiony byłem, gdy w zwykłą niedzielę w Auckland odwiedziłem księgarnię czynną w godzinach 12.00-15.00. U nas raczej to się nie zdarza.
    A gdy zdarzy się wypadek? W takich sytuacjach leczenie powypadkowe w szpitalu jest bezpłatne. Lekarze nie pytają o ubezpieczenie, stan zdrowia pacjenta jest najważniejszy. Od gości zagranicznych nie są wymagane żadne szczepienia.
    W razie potrzeby można również zadzwonić do polskiego lekarza mieszkającego w Auckland - dra Lecha Beltowskiego. Tel. 09-630 88 61 (do pracy) lub 09-626 54 29 (do domu).